To να πίνει κανείς κρασί δεν ήταν μια πράξη περιφρόνησης ούτε ένα σημάδι κουλτούρας, ήταν τόσο φυσικό όπως το να τρώει κανείς και σε μένα το ίδιο απαραίτητο'. Έτσι γράφει ο Ernest Hemingway στο κλασικό του μυθιστόρημα 'Αέναη Γιορτή'. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Hemingway ήταν φανατικός του κρασιού. Το βιβλίο του ήταν το αποτέλεσμα δικών του περιηγήσεων στο Παρίσι, όπου παρατηρούσε την ζωή στα καφέ με ένα σημειωματάριο και ένα μολύβι, προσπαθώντας να φτιάξει τον κόσμο με τον όμορφο και συγκινητικό τρόπο γραφής του.
Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013
Ο Ernest Hemingway για το κρασί
To να πίνει κανείς κρασί δεν ήταν μια πράξη περιφρόνησης ούτε ένα σημάδι κουλτούρας, ήταν τόσο φυσικό όπως το να τρώει κανείς και σε μένα το ίδιο απαραίτητο'. Έτσι γράφει ο Ernest Hemingway στο κλασικό του μυθιστόρημα 'Αέναη Γιορτή'. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Hemingway ήταν φανατικός του κρασιού. Το βιβλίο του ήταν το αποτέλεσμα δικών του περιηγήσεων στο Παρίσι, όπου παρατηρούσε την ζωή στα καφέ με ένα σημειωματάριο και ένα μολύβι, προσπαθώντας να φτιάξει τον κόσμο με τον όμορφο και συγκινητικό τρόπο γραφής του.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου